Η προέλευσή τους ανάγεται στον τέταρτο αιώνα, όταν ο ασκητής Ευάγριος ο Ποντικός, με το παρατσούκλι «Μοναχικός» διατύπωσε τα οκτώ πρωταρχικά αμαρτήματα του ανθρώπου: τον.
1,θυμό, 2.την αλαζονεία, 3.τη ματαιοδοξία, 4.τη ζηλοφθονία, 5.την απληστία, 6.τη 7.δειλία, 8.τη λαιμαργία και τη λαγνεία.
Έναν αιώνα αργότερα ο Ρουμάνος ιερέας Ιωάννης Κασιανός μείωσε τη λίστα στα επτά αμαρτήματα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα: τη λαγνεία, τη λαιμαργία, την απληστία, την οκνηρία, την οργή, τον φθόνο και τη ματαιοδοξία.
Ο Πάπας Γρηγόριος Α’ ήταν αυτός που τα θεσμοθέτησε τον έβδομο αιώνα με τη συγκεκριμένη ιεράρχηση, την οποία υιοθέτησε στη συνέχεια και ο Δάντης στη Θεία Κωμωδία του.
.
