Υπάρχουν γενετικά στοιχεία που αποδεικνύουν πως η ανιδιοτελής ή αλτρουιστική συμπεριφορά μπορεί να έχει εξελιχθεί, διότι ήταν μια από τις αρετές που οι πρόγονοί μας έψαχναν στο ταίρι τους.Αυτό τουλάχιστον είναι το εύρημα του Δρ. Tim Phillips και των συνεργατών του πανεπιστημίου του Nottingham και του Ινστιτούτου Ψυχιατρική του King’s College του Λονδίνου, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Psychology.
Η έρευνα προσπάθησε να αποδείξει αν η αλτρουιστική συμπεριφορά εξελίχθηκε ως αποτέλεσμα σεξουαλικής επιλογής. Για το λόγο αυτό.70 ομοζυγωτικά και 87 διζυγωτικά ζεύγη διδύμων γυναικών συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια σχετικά με τα δικά τους επίπεδα αλτρουισμού που περιελάμβαναν ερωτήσεις όπως «Έχω δώσει χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό;», όπως και υποθέσεις για το πόσοι πόσο ελκυστικά θα έβρισκαν τέτοιου τύπου χαρακτηριστικά υποψήφιους συντρόφους τους όπως«Κάποτε πήδηξα στο ποτάμι για να σώσω κάποιον που πνιγόταν», τις οποίες και τους ζητήθηκε να αξιολογήσουν.
Στατιστικές αναλύσεις των απαντήσεών τους αποκάλυψαν πως τα γονίδια επηρέαζαν το αποτέλεσμα και στις επιλογές της καθεμίας ως προς τον υποψήφιο σύντροφο και στην αλτρουιστική συμπεριφορά των ίδιων, ένδειξη πως υπάρχει συσχετισμός μεταξύ σεξουαλικής επιλογής και του χαρακτηριστικού της αυταπάρνησης.
Άκρως ενδιαφέρον έχει επίσης πως υπήρχε γενετικός συσχετισμός μεταξύ της αλτρουιστικής συμπεριφοράς και το πόσο θετικά αξιολογείτε η ύπαρξη ανάλογων χαρακτηριστικών σε υποψήφιους συντρόφους. Αυτό σημαίνει πως, στο εξελικτικό μας παρελθόν, αυτοί με ισχυρότερη τη προτίμηση συντρόφου με αλτρουιστική συμπεριφορά «επέλεγαν» συχνότερα να «ζευγαρώσουν»με αλτρουιστές, ενισχύοντας έτσι τη σύνδεση αλτρουισμού και σεξουαλικής επιλογής.
Σύμφωνα με τους ερευνητές «Αυτά τα αποτελέσματα συνάδουν με μια σύνδεση μεταξύ του αλτρουισμού προς τους μη συγγενείς και της σεξουαλική επιλογής και ρίχνουν ένα νέο φως στο γρίφο της αλτρουιστικής συμπεριφοράς που φαίνεται, αρχικά, να διαφέρει από την εξελικτική θεωρία.»
«Η εξέλιξη της ανθρώπινης διάνοιας θα είχε αυξήσει υπερβολικά το κόστος της ανατροφής παιδιών επομένως θα ήταν σημαντικό για τους προγόνους μας να διαλέξουν συντρόφους πρόθυμους και ικανούς να είναι καλοί γονείς μακροπρόθεσμα. Οι εκφράσεις αλτρουισμού και αυταπάρνησης θα παρείχαν επαρκή στοιχεία γι’ αυτό κι έτσι οδήγησαν σε σύνδεση μεταξύ ανθρώπινου αλτρουισμού και σεξουαλικής επιλογής.»
www.andrologia.gr
.
